Ik krijg je niet meer aan de lijn

Ik rij op mn fietsie door de polder. Onderweg naar een huiskamer concertje van twee vrienden. De zon schijnt. Ik stop af en toe om de omgeving in me op te nemen.

Ik stap een huiskamer binnen in Haarlem Noord. Jari & Wiebe hebben net gespeeld en houden een uurtje pauze.  

Ik observeer even. Een gezellige huiskamer. Een vader, drie kids, twee katten. Iedereen zit er ontspannen bij, maar ergens voel ik wel wat zenuwen van de boys voor hun volgende optreden.

Een uur later. Het tweede nummer wordt ingezet. Binnen tien seconden schiet ik vol. Ik observeer de jongens. Ze spelen met gevoel. De woorden en noten raken me diep. De trillingen van de snaren en hun stembanden. Ze zetten me in beweging. 

Muziek, vriendschap, deze wereld. Zo mooi.