English version below

Wat ik het liefst doe in dit leven is surfen. Dat weten jullie vast wel. Wat ik het minst graag doe is naar de tandarts gaan. Vorige week kreeg ik last van m’n onderkaak. Ik ken m’n lichaam inmiddels al 29 jaar dus ik weet wanneer er iets aan het handje is. Ik voelde dat er een ontsteking zat en dat er iets aan gedaan moest worden. De tandarts bevestigde dit en stelde een wortelkanaalbehandeling voor. ‘‘Ja leuk, doe me die maar’’, zei ik.

Zo gezegd zo gedaan. Het ging om een van de voortanden onder. Die had 3/4 jaar geleden een klap gehad toen mijn surfboard m’n voorgevel in vloog. Kennelijk was de wortel gaan ontsteken. Er zat enige haast achter de behandeling, omdat ik drie dagen later beoogde te vertrekken richting Portugal met Surfana Surftrips. De behandeling was vrij a-relaxed, maar te doen. Een dag later was de pijn echter nog vrij intens. Twee dagen later ook. Ik ga een lang verhaal kort maken. Er zat nog steeds een ontsteking onder de tand die met antibiotica wordt bestreden op dit moment. Ik miste hierdoor wel m’n lift richting Portugal en ben twee dagen later met het vliegtuig de achterstand aan het inhalen.

Het gevoel dat ik de afgelopen weken vooral heb ervaren is dankbaarheid. Ik heb de kracht van vriendschap zo intens mogen voelen. Ik zat even twee weken zonder huis, mocht logeren op zolder bij een vrienden. Had geen fiets (zelf al uitgeleend), mocht er 1 lenen van een vriendin. Had een auto nodig, mocht hem lenen van m’n zus. Zocht nog een slaapplekje gisteravond voordat ik ging vliegen, vroeg savonds of ik bij m’n beste maat mocht slapen. Geen probleem. Geen voorwaarden, gewoon vriendschap. Er hoeft niet altijd een transactie plaats te vinden als je elkaar een dienst verleend, vergeet dat niet.

Wat ik tussendoor ook nog mee mocht maken was de 70ste verjaardag van m’n vader. Een intense maar hele mooie dag. Ik geniet van de momenten met m’n vader. Wat ik ook nog mocht meemaken dankzij het debacle met de tand, was een heerlijke surfsessie met vrienden en een ondergaande zon. De Noordzee is mijn thuis, en dat zal het altijd blijven.

What I love most in this life is surfing, you might have noticed. What I dislike the most is the dentist. Last week, my lower jaw started aching. I have known my body for 29 years by now and I know when something is wrong. It felt infected and I felt I needed help. The dentist confirmed my presumption and suggested a root canal treatment. ‘‘Sounds good to me’’, I replied.

Monkey see, monkey do. The treatment was done on one of the lower front teeth. It got hit by my surfboard about 3/4 year ago. Apparently the root got infected. There was some time pressure to do the treatment as I was about to leave in three days for the Surfana surftrips in Portugal. The treatment was pretty f*cked up, but doable. A day later the pain was still pretty intens though. Two days later, same story. Long story short: There was still an infection under my tooth. Its being treated with antibiotics at the moment. This infection caused a delay in my scedule to go to Portugal though. I am trying to catch up by plane as we speak.

The feeling that I got to experience the most the past couple of weeks is gratitude. I’ve never felt the power of friendship so strongly. I was homeless for two weeks (lend my own to a friend), but got to stay at a friends house. I needed a bike for two weeks, could borrow it from another friend. Needed a car to get to the hospital, could take my sister’s. I was looking for a place to stay last night before my flight, asked my best mate in the afternoon if I could stay at his place. No problem. No conditions, pure friendship. A transaction is not always needed when you do someone a favour, remember that.

What I also got to experience during my tooth afair, was my fathers 70th birthday. An intense but lovely day. I enjoy every moment I can share with my dad. What I also got to experience because of my tooth was an epic sunset surfsession with good friends. The Northsea is my home and it always will be.