Ik heb twee levens. Eén in Nederland en één daarbuiten. In Nederland worstel ik soms met het systeem. Buiten Nederland leef ik. Ik leef met het licht; ik sta op vlak voor de zon opkomt, ga vroeg naar bed. Ik ben de hele dag buiten, eet wat gezonds wanneer ik honger heb. In Nederland werkt het anders. Ik heb meer moeite om uit m'n bed te komen. Ik sta minstens een minuut per dag stil voor een rood stoplicht. Ik ben gevoeliger voor de verleiding van ongezond eten.

Waar gaat dit verhaal heen? Ik heb geen idee, het zijn de hersenspinsel van twee dagen terug in Nederland. Maar het is oke. Het maakt de reizen mooier. Het contrast. De komende maanden werk ik in Nederland. De dagen worden weer langer. Ik ben van plan om elke week wat te gaan schaatsen. Ik pas me aan. Evolutionair gezien zijn degene die zich aanpassen degene die overleven. Maar is aanpassen niet ook jezelf verplaatsen? Naar andere gebieden? En wil ik niet gewoon leven ipv overleven?

Iedere dag is een nieuw begin en ik bepaal zelf wat voor dag het wordt. Het is gemakkelijk om dat te vergeten. Factoren van buitenaf beïnvloeden m'n dag. Maar het is aan mij hoe ik daar mee om ga. Mocht je je hersenspinsels kwijt willen, dan bied ik je een luisterend oor.

Tomas