Photography / Videography / Stories

Journal

Take a look through my eyes

Zonder tijd

Quito is heftig. Leuk voor hooguit een paar dagen. Ik had er inmiddels drie doorgebracht. De drang naar strand en oceaan (lees surf) werden te groot dus smeedde ik een plan. 10 uur in de bus was optie één. 30 minuten in een vliegtuig en 1,5 uur in de taxi was optie twee.  

Een dag later stap ik de taxi uit. Hitte, hoge luchtvochtigheid. Dit is chill. Ik ben in het vissersdorpje Mompiche, vrij noordelijk in Ecuador. Ik check de surfspot even. Een rechtse point, maar niet het juiste getij. Ik maak er een chill dagje van en hang met mn hostelgenoten. 

Het is ochtend en ik wil vandaag surfen. Het getij moet nog wat zakken dus ik fix een eitje met een tomaat. Daarna ga ik opzoek naar een board. De golven zijn klein en ik vind zelf dat ik een longboarder ben dus dat komt goed uit. Ene Jefferson schijnt de man te zijn. Hij blijkt echter geen longboards meer te hebben. Ik loop wat rond en zie verderop nog een longboard staan bij een repair shop. $10 voor 4 uur, let's go. Ik peddel richting de peak, een fikse tien minuten. Eenmaal daar zie ik dat de golf super dicht op de rotsen breekt. Niet echt chill met een olietanker als board maar fuck it. Ik kijk de kat even uit de boom, toon respect naar de locals (regel nr 1). "Did you buy a ticket?" roept er 1 lachend. "Je moeder" roep ik terug. Nee grapje. Ik lach en wacht af. Ik pak een paar golfies en maak een goeie smakkerd naast de rotsen. Ik observeer de golf en hij loopt eigenlijk wat dichter naar het strand nog wat beter door, dus ik besluit een stukje terug te peddelen. 

Een paar golfjes verder vertel ik mezelf dat ik er uit moet gaan om te drinken en te eten. Op het moment dat ik richting strand peddel komt de local hero van zo-even langs gepeddelt.

"Come on, get back there."

"I'm hungry, Im going in for lunch."

"You are not hungry. If you go for lunch now you will get brainwashed. We are brainwashed to eat in the morning, afternoon and evening. But that is all in your head." 

Ik waardeer zn preekje en blijf nog maar even dobberen. Eigenlijk heeft hij gelijk, ik heb geen honger. Vijf minuten later komt er een mooi muurtje van water aan rollen. Dit is um.

Ik doe drie peddels en ik vlieg. De tijd staat stil. Ik loop naar voren om snelheid te maken. Trap achter op mn board en stuur terug naar de golf. Dat. En dan nog tien keer. Ik slalom tussen mensen door, ze kijken hoe ik vlieg. 

Het strand komt in zicht, mn benen zijn verzuurd. Zolang heb ik nog nooit gevlogen. Dit zal ik de rest van mn leven blijven doen.